БАДИИЙ МАТННИНГ ЛЕКСИК ХУСУСИЯТИ
Abstract
Қофиянинг лексик таркиби ҳақида гап кетар экан, тажнис қофия ҳосил қилган омонимлар шу тилнинг ички имкониятларига асосланиши муқаррар ҳодиса. Аммо омонимиянинг вужудга келиши-чи? Бу тил лексикасининг бойлиги, бошқа тилларга нисбатан ўзгача имкониятларга эга эканлиги, ижодкорнинг маҳорати, услуби (ва ҳ.к.) муштараклигидами ёки бошқа сабаблар мавжудми?
References
Бердиев Х., Ражабов Д. “Девону луғотит турк”даги шеърий парчаларда қофия. Монография. – Тошкент: Абдулла Қодирий номидаги Халқ мероси нашриёти, 2004.
Бердиев Х. “Девону луғотит турк”даги шеърларнинг лингвопоэтик таҳлили. Монография. – Самарқанд, 2020. СамИСИ Илмий кенгаши томонидан нашрга тавсия қилинган. МЧЖ “Навруз Полиграф” матбаа бўлимида чоп этилди. 26.11.2020. – 116 бет
Зиёвуддинова М. Абу Абдуллоҳ ал-Хоразмийнинг “Мафотиҳ ал-улум” асарида поэтика (Аруз, қофия, бадиият илми истилоҳлари тарихига оид). – Т., 2001.
Асаллаев А., Раҳмонов В., Мусурмонқулова Ф. Бадиий санъат жозибаси. – Тошкент: “Янги аср авлоди”, 2005.
Ўзбек классик адабиёти асарлари учун қисқача луғат (Тузувчилар – П.Шамсиев, С.Иброҳимов). – Т., 1953.
Кошғарий М. Девону луғотит турк. Уч томлик, I том. – Тошкент, 1960.
Кошғарий М. Девону луғотит турк. Уч томлик, III том. – Тошкент, 1963.